Het schip

De Loodskotter Eems No.1 is gebouwd tussen 1997 en 2004. In augustus 2004 was de eerste vaartocht en in 2005 werd voor het eerst met gasten gevaren. Nu, bijna 20 jaar later, doet de Loodskotter Eems No.1 dat nog steeds. Een actieve groep vrijwilligers zorgt ervoor dat dit veilig en verantwoord gebeurt. Zij doen het onderhoud van het schip, verzorgen de veiligheidsvoorzieningen aan boord en zorgen dat de gasten tijdens een vaartocht een mooie ervaring hebben.

 

Het schip is een replica van een loodskotter die eind 19de eeuw dienst deed op de Eems. Het is een houten zeilschip dat op één belangrijk punt afwijkt van de oude loodskotters: het voldoet volledig aan alle eisen die vandaag de dag gesteld worden aan een zeewaardig zeilschip.

 

De ‘eerste’ Loodskotter Eems No.1 is tijdens een storm in de nacht van 19 op 20 maart 1874 vergaan. Wat er precies is gebeurd, is nooit duidelijk geworden. In de Groninger Courant stond: “Op Kruispost, voor de monden der Eems, een onheil zijn overkomen en verongelukt.” Van het schip en de vijf opvarenden is nooit meer iets teruggevonden.

 

Terug naar 1997. Loodskotter Eems No. 1 is een initiatief van stichting Loodskotter Eems. In samenwerking met stichting Mens & Werk werd in 1997 een werk- leertraject opgezet. Het doel was om half- en ongeschoolde jongeren werkervaring op te laten doen waarmee ze hun kansen op de arbeidsmarkt konden verbeteren. Onder deze jongeren was in de jaren negentig in Delfzijl een hoge werkloosheid. De initiatiefnemers kozen er bewust voor om een replica van een loodsboot te bouwen om zo de maritieme geschiedenis van Delfzijl te benadrukken.

 

Voor veel jongeren was een gestructureerd dagelijks werkschema en intensieve begeleiding van cruciaal belang. De ploeg van werkloze jongeren werd aangevuld met een aantal vrijwilligers. Op de bouwplaats, een hiervoor beschikbaar gestelde loods die eens aan het Havenschap toebehoorde, waren twee bouwmeesters verantwoordelijk voor alle technische en operationele aspecten van de bouw.

 

In 2004 kwam er een einde aan het werk- en leerproject van de Stichting Mens & Werk en kon men met gepaste trots het resultaat van die schier ontelbare uren aan werk aanschouwen. Wat ze zagen, vervulde iedereen van trots. De haven van Delfzijl had haar boegbeeld: Loodskotter Eems No 1. Geen wonder dan ook dat de tewaterlating een uiterst feestelijke gebeurtenis werd.